2.8. Προστασία του θαλάσσιου πλούτου και των ακτών

Η έντονη και ανεξέλεγκτη αστικοποίηση της παράκτιας ζώνης ειδικά στην περιοχή της Μεσογείου, η ρύπανση με αστικά και βιομηχανικά απόβλητα και η υπεραλίευση, υποβαθμίζουν τη θαλάσσια βιοποικιλότητα. Η διατήρηση υγιών θαλάσσιων οικοσυστημάτων και του πλούτου των ακτών είναι κρίσιμοι παράγοντες για την επιβίωση των νησιωτικών κοινοτήτων και των παράκτιων περιοχών, αλλά και συνολικά για την βιωσιμότητα της χώρας. Το παγκόσμιο πρόβλημα της πλαστικής ρύπανσης των θαλασσών αφορά όλον τον πλανήτη στο σύνολό του, τη Μεσόγειο αλλά και τη χώρα μας.

Για τους λόγους αυτούς υποστηρίζουμε:

  • Την αντιστροφή της μείωσης της θαλάσσιας βιοποικιλότητας μέσα από την προστασία και διατήρηση των φυσικών θαλάσσιων περιοχών ιδιαίτερα σημαντικών για τη βιοποικιλότητα.
  • Την προσαρμογή κάθε προγραμματιζόμενης παρέμβασης στη θαλάσσια και παράκτια ζώνη στα όρια που θέτουν οι αντοχές των οικοσυστημάτων.
  • Την κατάργηση της άμεσης ή έμμεσης απόρριψης στην θάλασσα επικίνδυνων χημικών, ανεπεξέργαστων λυμάτων και κάθε είδους αποβλήτων.
  • Τον δραστικό περιορισμό της χρήσης πλαστικών και την εφαρμογή άμεσων μέτρων απορρύπανσης από την πλαστική ρύπανση.
  • Την ολοκλήρωση και σωστή λειτουργία κατάλληλων μονάδων επεξεργασίας λυμάτων σε όλους τους οικισμούς.
  • Τον έλεγχο όλων των πλοίων που ελλιμενίζονται ή διέρχονται από τα εθνικά ύδατα.