Πιστή σε ένα παρωχημένο μοντέλο ανάπτυξης και αστικής κινητικότητας με εμμονή στην αυτοκίνηση
Ο πρόσφατος εντοπισμός λιμνών, με τα προβλήματα στατικότητας που μπορεί να δημιουργήσουν σε μεγάλο μέρος του οδικού άξονα της Λεωφόρου Κηφισού, αναδεικνύει τις τεράστιες ευθύνες της πολιτείας, τόσο ως προς το έλλειμμα συντήρησης των υποδομών, όσο και ως προς τις επί πολλά χρόνια λανθασμένες επιλογές για την αστική κινητικότητα. Οι μέχρι τώρα πολιτικές κλείνουν τα μάτια στις προσπάθειες άλλων πόλεων (Παρίσι, Μιλάνο κλπ.) για την αποθάρρυνση της χρήσης ΙΧ στις πόλεις με ριζικές αλλαγές στα κέντρα τους, τονίζουν οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ -Οικολογία.
Η προσήλωση στο παρωχημένο μοντέλο της λεγόμενης ανάπτυξης περασμένων δεκαετιών, με την επέκταση του οδικού δικτύου μέσα στον αστικό ιστό, καλύπτοντας τα ποτάμια και τα ρέματα της πόλης, με τις γνωστές συνέπειες στον αέρα, στο μικροκλίμα, στον δημόσιο χώρο, στην υγεία και στην ποιότητα ζωής των κατοίκων, είναι σήμερα αδιανόητη.
Ακόμη και σήμερα, ποτάμια συνεχίζουν να εγκιβωτίζονται και όταν έρχεται η καταστροφή, αναζητούνται ευθύνες αποκλειστικά για την ποιότητα και την ελλιπή συντήρησή τους χωρίς να αναθεωρείται η φιλοσοφία των έργων αυτών.
Η τσιμεντοποίηση, με τους κινδύνους που επιφέρει στην ασφάλεια και την ανθεκτικότητα, αφήνει στην άκρη την ανάγκη αποκατάστασης των φυσικών ρεμάτων με λύσεις βασισμένες στη φύση και με λιγότερο δομημένο περιβάλλον.
Ως κόμμα οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ-Οικολογία, όπως και οι οικολογικές οργανώσεις, έχουμε διαχρονικά επισημάνει τις λανθασμένες αυτές πολιτικές, που, επιταχυνόμενες από την κλιματική κρίση, οδηγούν σε αδιέξοδα τη δημόσια ζωή και επιφέρουν άδικα τεράστιο κόστος για τον Έλληνα φορολογούμενο.
Αυτή τη στιγμή χρειάζεται επειγόντως αναθεώρηση της κυρίαρχης πολιτικής στη διαχείριση των υδατικών διαδρομών, με σκοπό την σταδιακή αποκάλυψη και αποκατάσταση των ποταμών, όπως ήδη γίνεται σε πολλές ευρωπαϊκές και μη πόλεις, ως η μόνη βιώσιμη λύση. Τα οφέλη αυτής της αποκατάστασης θα είναι πολλαπλά, τόσο για την κλιματική ουδετερότητα της πόλης, όσο και για την πρόληψη από επερχόμενες φυσικές καταστροφές (πλημμύρες, σεισμούς, διάβρωση).
Παράλληλα, ένα συνολικό σχέδιο για την αστική κινητικότητα θα πρέπει να ξεκινήσει με γνώμονα τη μείωση των οδικών αξόνων και την ενδυνάμωση των συλλογικών μέσων μεταφοράς και ήπιας κινητικότητας. Ειδάλλως η φύση θα είναι όλο και πιο αμείλικτη με τραγικές συνέπειες στην ασφάλεια των πολιτών και την περιουσία τους, αλλά και στον κρατικό προϋπολογισμό.
