Περίληψη της τοποθέτησης του Mike Feinstein, τ. Δήμαρχου της Santa Monica, στελέχους των Πράσινων των ΗΠΑ και των Παγκόσμιων Πράσινων στη διεθνή διαδικτυακή εκδήλωση «Pax Nostrum: Εξορύξεις και ανταγωνισμοί ή πράσινη ευημερία και ειρήνη στην Ανατολική Μεσόγειο;» που έγινε τα πλαίσια της Συνδιάσκεψης των Πράσινων 12 και 13 Δεκεμβρίου 2020.
«Θα αναλύσω την κατάσταση του Πράσινου Κόμματος στις Ηνωμένες Πολιτείες αλλά και το Πράσινο New Deal στις ΗΠΑ.
Οι εκλογές του 2020 ήταν ίσως οι πιο δύσκολες για το Πράσινο Κόμμα ακόμα και από το 2004 όταν μας κατηγόρησαν για τη νίκη του Τζορτζ Μπους. Τότε υποψήφιός μας ήταν ο Ραλφ Νέηντερ και το κόμμα μας κέρδιζε τις ψήφους των ανεξαρτήτων και μεγάλωνε χάρη στη μετριότητα της κυβέρνησης Κλίντον-Γκόρ.
Τώρα βρισκόμαστε σε πολύ διαφορετικές συνθήκες. Ιδιαίτερα οι εκστρατείες του Μπέρνυ Σάντερς το 2016 και το 2020 ήταν μια καταστροφή για το Πράσινο κόμμα. Ο Μπέρνυ Σάντερς φέρνει τους δυσαρεστημένους ψηφοφόρους πίσω στο Δημοκρατικό Κόμμα και τους κάνει να πιστεύουν ότι η αλλαγή θα έρθει μέσα από το δικομματικό μας σύστημα, το δυοπώλιο, με ένα εκλογικό σύστημα όπου ο νικητής τα παίρνει όλα. Παρόλο που εκατομμύρια νέων ανθρώπων δεν εμπιστεύονται το οικονομικό μας σύστημα, διότι έζησαν την οικονομική κρίση του 2008 και πήραν μέρος στο κίνημα Occupy Wall Street. Για να ψηφίσουν τον Σάντερς γράφονται μέλη των Δημοκρατικών, και αυτό μας έχει κοστίσει πολλά μέλη και υποψηφίους.
Το 2020, βεβαίως, το βασικό θέμα ήταν να εκδιωχθεί ο Τραμπ, συνεπώς οι άνθρωποι φοβόντουσαν να ψηφίσουν Πράσινους. Σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία, Πράσινος υποψήφιος για Πρόεδρος ήταν ο συνιδρυτής του κόμματος ο Χάουι Χόκινς (Howie Hawkins) από τη Νέα Υόρκη, ο οποίος ήταν ο πρώτος που έκανε καμπάνια για ένα Green New Deal στις ΗΠΑ το 2010, ως υποψήφιος για Κυβερνήτης της Νέας Υόρκης. Η στρατηγική μας ήταν να αναδείξουμε τη διαφορά του δικού μας Πράσινου Νιου Ντηλ από αυτό της Αλεξάντρια Οκάζιο Κορτέζ και του Εντ Μάρκη (της αριστερής πτέρυγας των Δημοκρατικών), το οποίο ενώ ήταν πιο αδύναμο, είχε ήδη απορριφθεί από το Δημοκρατικό Κόμμα!
Μεταξύ των κυριότερων διαφορών: εμείς μιλάμε για μετάβαση σε μηδενικές εκπομπές αερίων θερμοκηπίου και μια ανθρακικά ουδέτερη οικονομία μέχρι το 2030 και όχι το 2050. Για να χρηματοδοτηθεί προτείνουμε την περικοπή των στρατιωτικών δαπανών κατά το ήμισυ τουλάχιστον.
Οι ένοπλες δυνάμεις μας εκπέμπουν αέρια του θερμοκηπίου αλλά και χρησιμοποιούνται σε διάφορα μέρη του πλανήτη για να βεβαιωθούμε ότι θα συνεχίσει η χρήση ορυκτών καυσίμων.
Οι Δημοκρατικοί αντίθετα ήταν υπέρ ενός στρατιωτικού προϋπολογισμού 730 δισεκατομμυρίων δολαρίων, ενώ αρνούνται να στηρίξουν μια απαγόρευση του φράκινγκ (εξόρυξης μέσω υδραυλικής ρωγμάτωσης). Απορρίψαν, επίσης, το αίτημα των Πρασίνων να σταματήσει κάθε νέα εγκατάσταση εξόρυξης ορυκτών καυσίμων και εξακολουθούν στηρίζουν την πυρηνική ενέργεια. Οι Πράσινοι των ΗΠΑ ζητάμε την κρατικοποίηση των βιομηχανιών ενέργειας για να γλυτώσουμε από τη χειραγώγηση της πολιτικής από μεγάλες ιδιωτικές εταιρείες ορυκτών καυσίμων.
Ποια είναι τα θετικά που μπορούμε να αντλήσουμε από την παρουσία των Πρασίνων την τελευταία χρονιά; Όταν ο Τζωρτζ Φλόυντ δολοφονήθηκε από την αστυνομία στη Μινεάπολη της Μινεσότα, τον Μάιο, είδατε να ξεσπούν διαδηλώσεις νέων ανθρώπων παντού στις ΗΠΑ και σε πολλά μέρη του κόσμου. Στη Μινεάπολη από τους 13 δημοτικούς συμβούλους εννιά ψήφισαν να αλλάξει ριζικά η δημόσια ασφάλεια και η αστυνόμευση. Ένας από αυτούς τους εννιά είναι μέλος μας, ο Καμ Γκόρντον.
Στην Καλιφόρνια όπου ζω εγώ, στην περιοχή του Λος Άντζελες, εκλέξαμε ως Δήμαρχο τον 25χρονο λατινικής καταγωγής Εμάνουελ Εστράντα, ένα σπουδαίο παράδειγμα ότι η συμμετοχή στο Πράσινο Κόμμα είναι μια καλή επιλογή για νέους/ες προοδευτικούς από τις μειονότητες.
Μια άλλη θετική εξέλιξη είναι ότι υπάρχει για πρώτη φορά η ευκαιρία για αλλαγές στο εκλογικό μας σύστημα, ένα βρετανικού τύπου σύστημα, όπου ο νικητής τα παίρνει όλα. ‘Ήδη αυτό καταρρέει σε πολλές περιοχές της χώρας και ο κόσμος αλλά και μεγάλες εφημερίδες όπως οι Τάιμς της Νέας Υόρκης και ακαδημαϊκές ενώσεις, όπως η Αμερικανική Ακαδημία Τεχνών και Επιστημών, ζητούν μεταρρυθμίσεις προς μια αναλογικότερη εκπροσώπηση στο Κογκρέσο.
Σε αρκετές Δημοτικές Εκλογές ήδη χρησιμοποιείται το ιρλανδικό σύστημα, όπου μπορείς να επιλέξεις με σειρά προτίμησης τους υποψηφίους και, αν η πρώτη σου επιλογή δεν κερδίσει, η ψήφος σου πάει στη δεύτερη επιλογή σου κ.ο.κ, μέχρι κάποιος να έχει πλειοψηφία. Αυτό αντιμετωπίζει και τη μόνιμη κριτική που ασκούν στο Πράσινο κόμμα οι Δημοκρατικοί περί διαίρεσης της ψήφου. Στην Πολιτεία της Αλάσκα το ιρλανδικό σύστημα θα χρησιμοποιηθεί για τις Γενικές Εκλογές, ενώ ήδη χρησιμοποιείται στην Πολιτεία του Μαίην.
Όταν ήμουν υποψήφιος για Γραμματέας της Πολιτείας της Καλιφόρνιας το 2018, έκανα καμπάνια υπέρ ενός εκλογικού συστήματος γερμανικού τύπου -υποστήριξα ότι η Καλιφόρνια πρέπει να μεταβεί σε σύστημα ενός μόνο νομοθετικού σώματος και κάποιες από τις έδρες να απονέμονται με αναλογικό τρόπο. Χάρη στο ποσοστό ψήφων που έλαβα, το Πράσινο Κόμμα διατήρησε το δικαίωμα να λαμβάνει μέρος στις εκλογές της Καλιφόρνιας».
