Δικαιοσύνη, αλληλεγγύη, προστασία της φύσης, βιώσιμη ευημερία για όλους.

Στο κόμμα μας, ΠΡΑΣΙΝΟΙ-ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ, επεξεργαζόμαστε και προτείνουμε ολοκληρωμένες παρεμβάσεις για την άμεση ανακούφιση των πολλών από τις επιπτώσεις των πολλαπλών κρίσεων, όσο και ολοκληρωμένες μακροπρόθεσμες πολιτικές που θα θωρακίζουν τις κοινωνίες μας και τον πλανήτη.

Ποτέ άλλοτε στο παρελθόν η Ελλάδα και ο κόσμος δεν είχαν να αντιμετωπίσουν ταυτόχρονα τόσες επείγουσες, πολυεπίπεδες και αλληλένδετες κρίσεις:

  • Η ενεργειακή κρίση που πυροδοτήθηκε από τις πολεμικές συγκρούσεις σε Ουκρανία και Παλαιστίνη οδηγεί στην άνοδο των τιμών και του κόστους ζωής, στην ενεργειακή φτώχεια και σε απόγνωση ολόκληρους επαγγελματικούς κλάδους, όπως οι αγρότες.
  • Η πολιτική που ακολουθείται δεν οδηγεί σε μία ανθεκτική και βιώσιμη οικονομία, αντίθετα οδηγεί σε οικονομική κρίση παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις, αφού είναι η ίδια με εκείνη που έφερε τη χώρα στη χρεοκοπία του 2009 με αύξηση του δημόσιου χρέους και όξυνση των κοινωνικών ανισοτήτων.
  • Η συνακόλουθη κοινωνική κρίση την οικονομική εκδηλώνεται από την άνοδο της βίας, της εγκληματικότητας και της ανομίας, η οποία αντιμετωπίζεται με αυστηρή και αυταρχική επιτήρηση από ένα κράτος με θεσμικές παρεκτροπές στο κράτος δικαίου και την ελευθερία του τύπου, μία νεοφιλελεύθερη ατζέντα με επιδιωκόμενη ακόμα και με αντισυνταγματικό τρόπο τηνιδιωτικοποίηση βασικών συνταγματικών δικαιωμάτων όπως η υγεία και η παιδεία.
  • Η ελληνική οικονομίαεξακολουθεί να χαρακτηρίζεται από τις ίδιες δομικές παθογένειες, βασισμένη στον μεγα-τουρισμό, τον παρασιτισμόκαι την κατανάλωση, με τα χαμηλότερα ποσοστά απασχόλησης και ακόμα χαμηλότερα εκείνα τηςπράσινης εργασίας στην Ευρώπη,μεσυρρίκνωση τηςεγχώριας αγροτικήςκαι βιομηχανικήςπαραγωγής.
  • Όσο οι κυβερνήσεις φαίνονται απρόθυμες ή ανίκανες να προστατεύσουν αποτελεσματικά την κοινωνική συνοχή, δημιουργείταιπρόσφορο έδαφος για άνοδο ακροδεξιών δυνάμεων, συρρίκνωση της δημοκρατίας και ενίσχυση αυταρχικών πολιτικών.
  • Η κλιματική κρίση μας επισκέπτεται όλο και συχνότερα, ενώ τα χρονικά περιθώρια για λήψη μέτρων στενεύουν. Η ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου ανήκει σε εκείνες με άνοδο της μέσης θερμοκρασίας σημαντικά υψηλότερη από τον παγκόσμιο μέσο όρο.
  • Ζούμε παγκοσμίως την 6η μαζική εξαφάνιση ειδών, ενώ βασικές πρώτες ύλες που απαιτεί το κυρίαρχο οικονομικό μοντέλο για να λειτουργήσει βρίσκονται σε οριακά επίπεδα.
  • Στην Ανατολική Ευρώπη έχουμε ανοικτό διακρατικό πόλεμο, με τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, μεγαλύτερη ενεργειακή εξάρτηση από ορυκτά καύσιμα και επισιτιστική κρίση, πουχρησιμοποιούνται ως όπλα πολέμου.
  • Ο πόλεμος του Ισραήλ εναντίον των Παλαιστινίων μετά την επίθεση της Χαμάς, η πλήρης καταστροφή της Γάζας, οι δεκάδες χιλιάδες νεκροί και τραυματίες αμάχων και προσφύγων δείχνει πόσο τραγική και σε τι κίνδυνο βρίσκεται η παγκόσμια ειρήνη, με την απειλή διεύρυνσης του πολέμου και χρήσης επικίνδυνων όπλων.

Οι καιροί απαιτούν από τους πολίτες εγρήγορση και από τους συλλογικούς φορείς αποτελεσματικές απαντήσεις, τις οποίες το παραδοσιακό πολιτικό κατεστημένο της χώρας αδυνατεί να δώσει τόσο για την άμεση ανακούφιση των πολιτών από τις επιπτώσεις των αλλεπάλληλων κρίσεων, όσο και για ολοκληρωμένες μακροπρόθεσμες πολιτικές.

Συμμετάσχετε στη συζήτηση

3 Σχόλια

  1. file:///C:/Users/Hp%208440p/Desktop/%CE%A0%CF%81%CE%BF%CF%82%20%CE%BC%CE%B9%CE%B1%20%CE%BA%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CF%89%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AC,%20%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CE%AC%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%B2%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC%20%CE%B4%CE%AF%CE%BA%CE%B1%CE%B9%CE%B7%20%CF%87%CF%81%CE%AE%CF%83%CE%B7%20%CF%84%CF%89%CE%BD%20%CE%91%CE%BD%CE%B1%CE%BD%CE%B5%CF%8E%CF%83%CE%B9%CE%BC%CF%89%CE%BD%20%CE%A0%CE%B7%CE%B3%CF%8E%CE%BD%20%CE%95%CE%BD%CE%AD%CF%81%CE%B3%CE%B5%CE%B9%CE%B1%CF%82%20(%CE%91%CE%A0%CE%95)%20_%20%CE%B3%CE%B9%CE%B1%20%CF%84%CE%B7%CE%BD%20%CE%A0%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%B2%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE%20%CE%95%CE%BA%CF%80%CE%B1%CE%AF%CE%B4%CE%B5%CF%85%CF%83%CE%B7.mhtml

  2. Επιστολή στα μέλη των Πράσινων-Οικολογία
    Σκοπός αυτού του μηνύματος είναι η ισχυρή μου πεποίθηση ότι μπορούμε από κοινού και με την ελεύθερη βούληση του καθενός μας, να δώσουμε ελπιδοφόρα συνέχεια σε αυτό που ξεδιπλώθηκε στο πρόσφατο διήμερο του 2ου συνεδρίου στην Αθήνα.
    Δύο λόγια συνοπτικής και προσωπικής αποτίμησης του συνεδρίου
    Το 2ο συνέδριο των Πράσινων-0ικολογία αυτό καθαυτό, ήταν ένα χαρμόσυνο και ελπιδοφόρο γεγονός για όλο τον Πράσινο κόσμο στην Ελλάδα, ένα χαρμόσυνο γεγονός στην αδιέξοδη ηττοπάθεια, που σαν ιός έχει εξαπλωθεί σε όλους σχεδόν τους ελεύθερους πολίτες που προσδοκούν μια καλύτερη ζωή με δικαιοσύνη, ελευθερία και αλληλεγγύη. Έδωσε την ευκαιρία να ξαναβρεθούν, να αγκαλιαστούν και να συνομιλήσουν άνθρωποι που για πάνω από 20 χρόνια συνδέονται με κοινούς αγώνες και ελπίδες για τη δημιουργία Πράσινου πολιτικού φορέα στη χώρα μας με σκοπό και σταθερή επιδίωξη τη βιώσιμη ευημερία στη χώρα που γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε.
    Παρά το γεγονός ότι η συνέντευξη τύπου που ακολούθησε το πέρας του συνεδρίου, έβαλε στην άκρη κάθε προσωπική πίκρα, και σύγχυση που με συνόδευε κατά τη διάρκεια της απόπειρας διαλόγου σε όλες τις θεματικές ενότητες του διημέρου. Το συνέδριο ήταν κατώτερο των προσδοκιών μου και αυτό γιατί: Στο σύνολο της Δημοκρατικής επιστημονικής κοινότητας η οποία περιλαμβάνει όλα τα κοινώς αποδεκτά «μυαλά» της ερευνητικής θεματολογίας του καθενός (οι αποφάσεις λαμβάνονται με συναίνεση και όχι με ψηφοφορία) Αφού προηγήθηκαν οι φιλοσοφικές παρεμβάσεις του Κουν και του Πόπερ, κυριαρχεί «ο κανόνας της διαψευσιμότητας» :Κάθε επιστημονική θεωρία η οποία δεν παρέχει τα στοιχεία που είναι ικανά να την διαψεύσουν, απορρίπτεται ως ψευδοεπιστήμη, δεισιδαιμονία, προκατάληψη και τελικά νοηματικό παράδοξο.
    Το συνέδριο λοιπόν, μου έμεινε ως νοητικό κενό, σύγχυσης και αμφισημίας για το λόγο ότι δεν μου έδωσε ακριβώς την «ασφάλεια να διαφωνήσω» όχι μόνο σε αυτά τα αυτονόητα που συμφωνούσα πάντα, αλλά και για ιδέες που ακούστηκαν περίεργες και ασύμβατες για Πράσινο κίνημα. (πχ, οι σκέψεις περί «δίκαιων» πολέμων).
    Θεωρώ πως το κενό συνεννόησης που μπορεί να καταγράψει κανείς σε αυτή τη κακοδαιμονία, που ταλαιπωρεί και υποβαθμίζει υπαρξιακά κάθε μας προσπάθεια -ήδη από την ανώριμη περίοδο των ΟΠ. Δεν οφείλεται μόνο σε κάθε φιλότιμη ή ανεπαρκή οργάνωση του προσυνεδριακού διαλόγου, ή της ίδιας της εξέλιξης του κάθε συνεδρίου μέχρι σήμερα. Πρόκειται για ένα στοιχείο/γεγονός που χαρακτηρίζει την ίδια μας την υπαρξιακή κατάσταση και παρουσιάζω συνοπτικά παρακάτω.
    Το κενό της ιδεολογικής μας ταυτότητας
    Η ανυπαρξία ιδεολογικής ταυτότητας επισημάνθηκε πολύ εύστοχα και σωστά από τον Μ.Τρεμόπουλο σε ένα από τα κείμενά του που κυκλοφόρησαν στον προσυνεδριακό διάλογο χωρίς ωστόσο να καταγράψει το γεγονός ότι ουδέποτε έγινε μια απόπειρα αντίστοιχης θεματολογίας/διαλόγου μεταξύ μας.
    Θες το ελευθεριακό μας ταμπού ως «προπατορικό αμάρτημα» περί άρνησης κάθε σημαίας, κάθε συστήματος κλειστής σκέψης που άφησε κληρονομιά ο Μαρξισμός και ο Σταλινισμός,
    Θες οι παρατεταμένες εκλογικές αναγκαιότητες (δεν μπορείς να έχεις υπαρξιακά ερωτήματα στην αφετηρία μιας «μάχης»
    Θες ο φόβος και η απέχθεια σε κάθε πολυδιάσπαση/διασπορά δυνάμεων
    Μέχρι σήμερα ποτέ δεν έγινε μια απόπειρα να απαντηθεί το υπαρξιακό ερώτα:
    Τι είμαστε αριστεροί; Προοδευτικοί; Σοσιαλδημοκράτες; Αριστεροί; Κεντρώοι; (για να αναφέρω τα σχετικά εύκολα, και να αφήσω στην άκρη «τα σχετικά δύσκολα» Μήπως είμαστε φιλόζωοι; Ζωόφιλοι; Δικαιωματιστές; ή απλώς οικολόγοι;
    Τι σημαίνει (αν σημαίνει κάτι) τέλος πάντων Είμαι Πράσινος;

    Φιλοδοξώντας τα παραπάνω συνοπτικά στοιχεία να αποτελέσουν αφετηρία προβληματισμών και μιας σε βάθος συζήτηση στο άμεσο μέλλον, θάθελα να θίξω πάλι ακροθιγώς, μια δράση που αποτελεί θεωρώ σημείο εκκίνησης και θεμέλιο κάθε μελλοντικής σοβαρής δραστηριότητας του πολιτικού μας φορέα, ως αρχή, είτε πρόκειται για πολιτικές αναλύσεις και θέσεις σχετικά την τοπική/διεθνή κατάσταση είτε για δράσεις στην κοινωνία και πρωτοβουλίες είτε παρεμβάσεις εκπαιδευτικού/μορφωτικού χαρακτήρα όχι μόνο της ελληνικής κοινωνίας, αλλά και ημών των ιδίων ως πρόσωπα με απώτερη στρατηγική στόχευση τη διαμόρφωση σύγχρονων τύπων συνείδησης πράσινης οικουμενικής ταυτότητας -με πυξίδα την ελεύθερη βούληση, τον σύγχρονο ανθρωπισμό, τον ορθολογισμό και τον διαφωτισμό στην εποχής του τέλους της ευμάρειας και της αφθονίας, και τελικό σκοπό τον συντονισμό μιας νέας νοοτροπίας που προσαρμόζεται ειρηνικά και δημοκρατικά στους περιορισμούς και τις ανάγκες της φυσικής και κοινωνικής πραγματικότητας του πλανήτη.
    Θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για «οργανώσεις βάσης μελών», αλλά δεν είμαστε κουμουνιστές, θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για «κοινότητες μελών» αλλά δεν είμαστε ελευθεριακοί, θα μπορούσαμε επίσης να μιλήσουμε για «κύτταρα συζητήσεων/συνάντησης/δράσης» αλλά και πάλι νομίζω ότι δεν είμαστε ειδικά φιλελεύθεροι.
    Ο (οι) Πράσινος (οι) κήπος(οι)
    Ο ενθουσιασμός και η ενασχόληση τα τελευταία 10 χρόνια με την εφαρμοσμένη φιλοσοφία του Επίκουρου με οδηγεί να σας προτείνω μια τυπολογική ορολογία σχετικά με την ονοματολογία της οργάνωσης των μελών του Πράσινου πολιτικού φορέα τ που περιλαμβάνει κάτι ελάχιστο από όλα τα παραπάνω (κομμουνιστών, ελευθεριακών και φιλελεύθερων). Προκρίνω και φιλοδοξώ στο άμεσο μέλλον να αποκτήσουμε -κατά χώρο και θεματολογία- σε επίπεδο δήμων, πόλης, κοινότητας, περιφέρειας, το θεμέλιο δράσης, διαλόγου αλλά και εκπαίδευσης/μόρφωσης των μελών του Πράσινου κόμματος. Πέρα από την τυπολογία του πως θα ονομάσουμε το θεμέλιο ενότητας και πράξης, εκπαίδευσης, και μόρφωσης των μελών του Πράσινου πολιτικού φορέα προσδοκώ ότι ο πράσινος κήπος (ναι! εμπνευσμένος από την εφαρμοσμένη φιλοσοφία του Επίκουρου) όχι μόνο θα συζητά, θα σχεδιάζει δράσεις πολιτικού και ιδεολογικού/κοινωνικού περιεχόμενου, αλλά θα αισθάνεται χαρά και ολοκλήρωση στην άνεση του πράσινου κήπου της πολιτικής του στέγης στη βάση της ειλικρινούς φιλίας και αλληλεγγύης ομοϊδεατών και συνοδοιπόρων.
    Σχετικά με τη δημιουργία Κήπου- Κήπων πρέπει να προηγηθεί γενέθλια συνέλευση που πρώτο βήμα θα είναι η σύνταξη εσωτερικού κανονισμού του Κήπου ένα συμβόλαιο συμφωνίας μελών του Πράσινου πολιτικού φορέα κοινής συναίνεσης. Το τι θα αναφέρεται στο ληξιαρχικό γέννησης του κήπου το συντάσσουν και το συναποφασίζουν τα μέλη του Πράσινου κόμματος (Πράσινοι-Οικολογία) Παρεμπιπτόντως -είναι υπό συζήτηση- ο Κήπος να συμπεριλαμβάνει ως πρώτο όριο τα 40-50 μέλη όπου σε περίπτωση υπέρβασης δημιουργείται άλλος επιπλέον κήπος με συμμετοχή και συναπόφαση των αντίστοιχων μελών του κόμματος.

  3. Ο παραπάνω σύνδεσμος είναι το πόρισμα μιας μελέτης σχετικά με τις ΑΠΕ από μια οπτική που προκρίνει την τοπική περιφερειακή, τοπική αυτάρκεια σε ηλεκτρική ενέργεια της χώρας, ως πρώτη προτεραιότητα σχετικά με κάθε απόπειρα υλοποίησης ΑΠΕ ειδικά σε ανεμογεννήτριες και φωτοβολταϊκά συστήματα δεδομένου ότι αποτελούν μέρος του συνόλου των ΑΠΕ, που αποτελούν το μοναδικό μέχρι σήμερα μέσο (εργαλείο) αντιμετώπισης των επιπτώσεων της ανθρωπογενούς κλιματικής διατάραξης. Να σημειώσω απλώς ότι η κλιματική διατάραξη έχει διπλή και αλληλοτροφοδοτούμενη αιτία. Αφενός τη ρύπανση με αέρια θερμοκηπίου και αφετέρου την αφαίρεση δυνατότητας κατακράτησης/αποθήκευσης αυτών των αερίων ρύπανσης από των μοναδικά φυσικά οικοσυστήματα την πράσινη βλάστηση γενικά και τα δάση όλων των τύπων ειδικά.

Σχολίασε

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *